در دوره ای از انقلاب اسلامی ایران هستیم که اساسی ترین معیارهای اخلاقی و معنوی نظامی که به واسطه خون جوانان گلگون کفن این مرز و بوم به ثمر نشست ، زیر پای عده ای اقتدارگرا و فاسد له شده است .
بعضا این افراد جزو نسل های دوم و سوم انقلاب هستند که بعد از شهید شدن ، خانه نشین شدند و مجبور به تبعیت خود خواسته شدن عده ای از نسل اول و دومی ها انقلاب ، امروزه اکثر پست های کلیدی حکومت را قبضه کرده و به واسطه تجربه گذشته بلعیده شدن فرزندان انقلاب ایران توسط انقلابیون ، دیگر حاضر به معامله سهم قدرت خود نیستند .
تاسف بار تر از این صحنۀ فوق الذکر ، عده ای از افراد سرشنان نسل اولی و دومی و حتی شخصیت های مطرح و خوش نام حوزۀ های علمیه هستند که به واسطۀ مصلحت گرایی های زودگذر از خیر انتقاد و شوریدن علیه اینهمه زیر پا گذاشته شدن ارزش های انسانی ، اسلامی و انقلابی گذشته اند و گوشه نشینی را به فریاد زدن بر سر حاکم واستنطاق عملکرد های غلط آنها ، ترجیح می دهند.
از اینان که بپرسی ، بدون شک شرایط منطقه و جهان ، دشمنی دیرینه بریتانیا و آمریکا و اسرائیل را علیه انقلاب ، علت این سکوت مرگ بار می دانند و هزاران دلیل و سفسطه را بهانه قرار می دهند . از آمریکا و اسرائیل بد می گویند و هزار و یک دلیل را هم برای حفظ این نظام حتی در ظاهر ابراز می دارند.
امروز در روزنامه همشهری خواندم که شهروندان اسرائیلی بخاطر احقاق حقوق کارمندان پاره وقت و غیر رسمی در نهاد های مختلف ، دست به اعتصاب سراسری زده اند .
می دانیم که امروز در کشورهای غربی ، برخی از مردم و اکثرا جمعیت دانشگاهی و تحصیل کرده ، علیه تبعیض های نظام سرمایه داری ، تظاهرات هایی را انجام می دهند . جالب ترین صحنه ای که من به چشم خود و در اخبار صدا و سیما دیدم ، فیلمی بود که دانشجویی را نشان می داد که برای قانع کردن سناتور های آمریکایی در ساختمان کنگره ملی این کشور ، اتاق به اتاق با سناتور ها دیدار می کرد و اعتراض اش را ابراز می داشت .
براستی چرا در این نظام هایی که دشمن و ملحد می دانیم ، دوربین در همه جای اعتراضات مردمان کافر و بی ناموسشان (!!) حضور دارد ، هیچ ترسی از انعکاس اخبار درون کشورشان به دشمنان وجود ندارد و مردمشان حق دارند به کلیدی ترین سیاست های جاری کشورشان اعتراض اساسی و حتی ساختاری کنند (به عنوان مثال تحصن هایی که در اوسط حضور نظامی ارتش آمریکا جلوی کاخ ریاست جمهوری انجام می شد و هیچ کس هم دستگیر نمی شد ،تعجب آور است که موضوع مهمی که امنیت ملی این کشور در آن زمان قلمداد می شد هم ، مشکلی را در بیان اخبار اعتراضی علیه معترضان بوجود نمی آورد ) و ....
ولی برای ما که کشوری با مردمسالاری دینی !! هستیم ، اعتراض و انتقاد علیه آبدارچی کاخ ریاست جمهورمان هم پیگرد قانونی دارد؟؟
خیلی درد آور است . سی و سه سال خود را جزو ارزشی ترین حکومت جهان فرض کنی ولی حق نداشته باشی ،دهانت را علیه یکی از سران این مملکت به انتقاد باز نمایی!
آری ، امروز ابتدایی ترین اصول انقلاب مردم ایران که در سال 57 به ثمر نشست ، زیر پای عده ای خود کامه و فاسد له شده است و چشم و گوش های افراد سرشناس این انقلاب هم گویی خیال باز شدن ندارد .
به طوریکه فرزند یکی از موثر ترین افراد حوزه و نظام جمهوری اسلامی ، حضرت آیت الله ابولقاسم خزعلی ، در زندان این رژیم در اعتصاب غذا به سر می برد و حاضر به شکستن آن هم تا لحظه شهادت نیست.
آن هم فقط به خاطر اعتراض و انتقاد به این کج روی های مشهود که کور را هم بهانه ای برای ندیدن اش وجود ندارد.
ولی حضرت شیخ ،دهان به اعتراض باز نمی کنند که بس است .این ظلم ها بس است . ما خود زندان طاغوت را دیده ایم . چرا فرزندان ما هم بخاطر خواسته های ارزشی خود در زندان ها به سر می برند ؟حضرت شیخ ما به خاطر حفظ مصلحت،دهانش را بسته نگه داشته است که مبدا دشمن شاد شویم !!
آری ، دکتر مهدی خزعلی برای بیداری چنین افرادی جانش را بر کف گرفته و حاضر است خود را فدای هوشیاری اینچنین افرادی کند که روزی خود سلول انفرادی ، زندان ، شکنجه ، اعدام و شهادت را در دوران مبارزاتی خود برای رسیدن این کشور به آزادی و سرفرازی تجربه کرده اند .
او ایستاده است ، تنها و یک تنه ، برای هوشیاریتان که وقتی پیکر رنجور و ضعیف اش بر زمین افتاد ، شاید بیدار شوید .
او ایستاده است ، تا همه مردان جنگ ، امروز و برای نسل جدید ، ظالم – فاسد – منفعت طلب و بی تفاوت به وضع جامعه شان قلمداد نشوند.
اوایستاد است ، تا خون شهیدان جنبش سبز ملت ایران را به یاد تان بیاورد که چطور فرزندان این آب و خاک را فقط به خاطر اعتراض به حقشان به خاک و خون کشیدید.
او ایستاده است ،تا بیدارتان کند ،و به هوش بیاید تا همسنگرنتان علیه رژیم گذشته و صدام جانی را که نزدیک به یک سال است که در حصر خانگی ، محبوس خودکامگی هایتان کرده اید را رها کنید .
او ایستاده است تا بیش از پیش ، آبروی نظامی را نبرید که در سالگرد پیروزی انقلاب ، علیرغم همه ادعاهای پوشالیتان ، در بدترین وضع سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی قرار دارد .
آری ؛
او ایستاده است ، تنها و یک تنه ، برای هوشیاریتان که وقتی پیکر رنجور و ضعیف اش بر زمین افتاد ، شاید بیدار شوید .
به ایران درود4
پاسخحذف..
به مردان ِ آزاده در بند ِ دیوان درود
به مردان ِ راستین که خواهان ِ نیک اند ، درود
به آنان که پایدار ، به اخلاق نیک اند درود
و کج را نکوهش کنان ، باز سختی به بینند درود
به آنان که بَهر ِ خوشایند ِ بدکار ، تملق نگویند درود
به آنان که زیر ِ شکنجه ، ز ِ بَد ، بَد بگویند درود
به آنان که زندان ِ ظالم ، تب و درد ِ شلاق
تحمل نموده ، ز ِ بَد بودن ِ حاکمی بد ، بگویند درود
به آنان که فرزند وُ همسر ، پدر یا که مادر
به سختی به بینند وُ باز هم نکوهش ز ِ بد ها بگویند درود
به آنان که مردم و میهن ، ز ِ هَر چیز ، بالا بدانند درود
به آنان که در راه ِ میهن ، به سختی و دشوار ، پااایدارند درود
ز ِ بَد ، بَد بگویند ، اگرچه به سر ، تاااج یا که عمامه است
عمل پاس بدارند و از ظاهری خوش نما ، رو بگردند درود
به آنان که با وعده های فریب و نشان و مکان
ز ِ اخلاق ِ نیکو ، نگردند وُ پایدار به خوبی بمانند ، درود
..
سوز