یکشنبه, ۱۶ بهمن, ۱۳۹۰
همسران شهید باکری و همت و همچنین محمد نوریزاد در نامه ای خطاب مهدی خزعلی، نویسنده منتقدی که نزدیک به یک ماه پیش بازداشت و از همان روز در اعتصاب غذا به سر می برد خواسته اند که برای فردایی که همه چشم به راه اویند به اعتصاب خود پایان دهد.
این روزها دکتر مهدی خزعلی، روزهای سختی را در زندان گذران می کند. او در تصمیم خود مصمم است و ما برای سلامت او سخت نگرانیم.
متاسفانه سالهاست که مرزهای فرهنگی و اجتماعی ما به تنگنایی نفس گیر مبتلا شده است. راه نفس ما بند آمده. بیان واقعیت های جاری سرزمین ما به ملاحظاتی تمام نشدنی موکول گردیده و طبعا در این کشاکش و رواج آسیب ها، فرصتی برای رشد و اعتلا و تحول نمانده است.
دکتر مهدی خزعلی برای این که برای خود و برای نسل های تلف شده فضای تنفس ایجاد کند، در هر نوشته اش به سبک ژاپنی ها “هاراگیری” می کرد. این شگرد همیشگی او بود. می رفت به در خانه حریف و همانجا با خنجر قلم، خود زنی می کرد. تا مگر یکی از آن خانه در بسته بیرون بیاید و جنازه او را ببیند و به ساکنان خانه خبر ببرد که یکی اینجا افتاده و بهای خون خود را مطالبه می کند.
دیروز متوجه شدیم که او را به چهارده سال حبس در شهرستان برازجان و بعد از اتمام دوره محکومیت، به ده سال اقامت اجباری در این شهرستان حکم داده اند. و افزون بر اینها: نود ضربه شلاق!
امروز بیست و نهمین روز اعتصاب غذای اوست. ما برای او که نویسنده، مترجم، متخصص، فرهنگی، ایراندوست، مردمخواه، و یک شخصیت سیاسی – اجتماعی است، سلامتی و آزادی، وبرای حاکمان و متولیان کشور فراخ نگری و سعه صدر و درس آموزی از تاریخ آرزو می کنیم. از دکترمهدی خزعلی تقاضا می کنیم برای فردایی که همه ما چشم به راه اوییم به اعتصاب غذای خود پایان دهد و خانواده خود و دیگرانی را که سخت برای او احترام قائلند، از نگرانی بیرون آورد.
شانزدهم بهمن سال نود
فاطمه امیرانی، همسرشهید باکری
ژیلا بدیهیان، همسرشهید همت
محمد نوری زاد، نویسنده و کارگردان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر