۱۳۹۰ بهمن ۲, یکشنبه

چهاردهمین روز اعتصاب غذای دکتر خزعلی




ما از تکرار شوم حادثه های تازه بیزاریم. ما به خواب زمستانی فرو نرفته ایم. ما از یاد نبرده ایم خاموشی ابدی عزت الله سحابی و در پی آن قتل دردناک هاله سحابی را.


 هنوز خیلی زود است که فراموش کنیم هدی صابر چگونه به سوگ عزیزان نشست و بی توجهی و اهمال دژخیمان حاکمیت، صدایش را برای همیشه خاموش کرد. دیده ایم که چه سان هر صفیر مخالفی را با حقیرانه ترین منش سرکوب می سازند.

باید بمانید، چرا که وجودتان کافی ست تا هر آن خواب خوش را از چشمان بیدادگر مجریان ظلم و بی عدالتی براند. باید بمانید، استوار، راسخ، تا فریاد آزادی بر سراسر این خاک طنین اندازد...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر